Zagranie ręką w piłce nożnej. Co dokładnie mówią przepisy?

Zagranie ręką w piłce nożnej. Co dokładnie mówią przepisy?

O kontaktach piłki z ręką traktuje artykuł 12 pt. “Gra niedozwolona i niewłaściwe postępowanie”. Czytamy w nim:

“Rzut wolny bezpośredni jest również przyznany, jeżeli zawodnik popełnia jedno z następujących przewinień:

• nieprzepisowy kontakt ręki z piłką (poza bramkarzem we własnym polu karnym)”.

Dalej w tym samym artykule jest fragment pod tytułem “Nieprzepisowe kontakty piłki z ręką”. Warto znać jego treść w całości:

“Dla oceny kontaktu ręki z piłką uznaje się, że górna granica ręki znajduje się na wysokości pachy. Nie każdy kontakt ręki lub ramienia zawodnika z piłką jest nieprzepisowy.

Dochodzi do przewinienia, gdy zawodnik:
• rozmyślnie dotyka piłkę ręką lub ramieniem, np. poprzez ruch ręki/ramienia w kierunku piłki,
• dotyka piłkę ręką lub ramieniem, gdy powiększały one w sposób nienaturalny ciało zawodnika. Zawodnik uważany jest za nienaturalnie powiększającego swoje ciało, gdy ułożenie jego rąk/ramion nie stanowi następstwa ruchu ciała w danej sytuacji lub nie jest tym uzasadnione. Mając rękę/ramię ułożone w takiej pozycji, zawodnik podejmuje ryzyko, że zostaną one trafione przez piłkę, a on zostanie za to ukarany.
• zdobywa bramkę na przeciwniku:
– bezpośrednio ręką/ramieniem, nawet jeżeli kontakt ten był przypadkowy (dotyczy to też bramkarza),
– natychmiast po tym, jak piłka trafiła go w rękę/ramię, nawet jeżeli kontakt był przypadkowy.

Bramkarz podlega takim samym ograniczeniom dotyczącym zagrania piłki ręką, jak pozostali zawodnicy poza polem karnym. Jeżeli wewnątrz własnego pola karnego bramkarz zagrywa piłkę ręką, gdy nie jest to dozwolone, zarządza się rzut wolny pośredni, jednak nie stosuje się żadnych sankcji dyscyplinarnych.

Jednakże, jeżeli bramkarz zostaje ukarany za nieprzepisowe zagranie piłki po raz drugi, po wznowieniu gry i zanim piłka dotknęła innego zawodnika (bez względu na to, czy wykona to ręką/ramieniem), musi zostać ukarany, jeżeli przewinienie to przerwało korzystną akcję lub pozbawiło przeciwnika/drużynę przeciwną bramki lub realnej szansy na zdobycie bramki.”.

Zagranie ręką w polu karnym. Zagranie celowe czy przypadkowe?

Zagranie, odbicie czy dotknięcie piłki ręką w polu karnym naturalnie grozi rzutem karnym, a poza polem karnym – rzutem wolnym. Tyle stanowią przepisy. Niby są jasne, ale problem polega na tym, że nie da się przepisami przewidzieć wszystkich możliwych sytuacji boiskowych, a przede wszystkim kłopot polega na tym, że często trudno jest stwierdzić – często jest to trudne nawet dla najwybitniejszych sędziów na świecie – czy kontakt piłki z ręką był rozmyślny, czyli karalny, czy może był przypadkowy, czyli niekaralny.

Aby pomóc arbitrom rozstrzygać takie wątpliwości, stworzono kryteria oceny kontaktu piłki z ręką. Kryteria, które bywają nazywane zasadami, choć w gruncie rzeczy nigdy nie powinny one przesłaniać treści podstawowych zapisów, które The IFAB umieściła w “Przepisach gry”. Przepisy to podstawa, niemalże sędziowska biblia, a “kryteria” czy “zasady” to w praktyce poradnik dla sędziów, czyli dokument niższego rzędu. Niższego, ale często bywa niezastąpiony.

Słowo “zasady” w kontekście kryteriów może więc być mylące, ale w każdym razie treść tych wskazówek dla arbitrów warto znać, gdyż pozwala ona zrozumieć, czym sędziowie kierują się oceniając kontakt piłki z ręką w sytuacjach, w których intencje zawodnika, czyli ewentualny zamiar celowego zagrania lub odbicia albo przypadkowość, nie są jasne i czytelne.

Zagranie ręką w piłce nożnej. Przepisy, interpretacje, mityczne wytyczne

Sędziowie powinni brać pod uwagę następujące okoliczności:

– naturalność ułożenia rąk albo ręki albo nienaturalność,
– powiększenie obrysu ciała albo brak powiększenia obrysu ciała,
– rozmyślny ruch ręki albo rąk do piłki versus ruch piłki do ręki albo rąk,
– przypadkowy kontakt piłki z ręką albo rękami,
– czy piłka była “oczekiwana” i trafiła piłkarza z bliskiej odległości,
– czy piłka była “oczekiwana” i trafiła piłkarza z dalszej odległości.

Na każdy z tych punktów i kilka innych stworzono wiele prac szkoleniowych z wieloma przykładami. Problem w tym, że wiele z nich już jest nieaktualnych, częściowo nieaktualnych albo wzbudza w niektórych boiskowych sytuacjach tak wielkie wątpliwości wśród samych sędziów, że wielu z nich niektóre z tych materiałów szkoleniowych ignoruje. Bywa, że całkiem słusznie. O ile bowiem “Przepisy gry” w zakresie “ręki” zmieniały się wielokrotnie, ale nigdy nie częściej niż co rok, co łatwo sprawdzić w kolejnych corocznych wydaniach – o tyle znacznie większy problem jest z interpretacjami, które zmieniają się czasem parę razy w roku, o czym władze sędziowskie najczęściej opinii publicznej nie informują.

O nowych interpretacjach wiele osób mówi więc używając określenia “mityczne wytyczne”, ponieważ z reguły nie są one ani publikowane, ani drukowane czy rozpowszechniane w wersji elektronicznej, lecz zwyczajowo przekazywane ustnie w czasie szkoleń dla sędziów i tylko od czasu do czasu, zwykle raz na rok albo góra dwa razy w roku, w czasie szkoleń dla piłkarzy. O ile akurat “ręka” jest tematem szkolenia…

Odbicie piłki ręką. Czy odbicie ręką to zagranie karalne?

I tak oto dochodzimy do dwóch sytuacji, które dobitnie symbolizują, jak bardzo negatywny wpływ na sędziów miały i mają często zmieniające się interpretacje, często przekazywane interpretacje wzajemnie ze sobą sprzeczne, czasem sprzeczne z „Przepisami gry”, a czasem „tylko” zabijające ducha gry. Ducha rozumianego jako dobro piłki nożnej, a nie interes jednej albo drugiej drużyny.

Źródło: sport.tvp.pl